Długotrwałe spostrzeżenia losów chorych na gruźlicę.

Długotrwałe spostrzeżenia losów chorych na gruźlicę płuc, leczonych wyrwaniem nerwu przeponowego, wyjaśniły ostatecznie, że zabieg ten nie może zastąpić odmy opłucnej leczniczej i nie powinien stanowić samodzielnej metody leczniczej, z wyjątkiem takich przypadków, w których nie da się zastosować leczenie odmą opłucną. Wyrwanie nerwu przeponowego jako, zabieg leczniczy w gruźlicy płuc: stosuje się obecnie: 1. w przypadkach jam gruźliczych usadowionych w dolnym płacie płucnym; w razie siedziby jam gruźliczych w górnym płacie wyrwanie nerwu przeponowego może być skuteczne, jeżeli przy istnieniu zrostów międzypłatowych porażenie przepony zmniejsza ruchomość tego płata; 2. w przypadkach znacznego przesunięcia śródpiersia wskutek zmian, marskich w płucu dotkniętym gruźlicą; 3. ze względów społecznych, gdy chory na gruźlicę płuc nie może poddać się częstym dopełnieniom odmy opłucnej; 4. u osób powyżej 45 roku życia, gdyż one często źle znoszą odmę opłucną; 5. przy zakończeniu leczenia odmą opłucną w tych przypadkach w których płuco utraciło zdolność dostatecznego rozprężania się, wyrwanie nerwu przeponowego zmniejsza wielkość jamy opłucnej i przez to zapobiega powstaniu puchliny opłucnej wskutek próżni; 6. w przypadkach obfitych, często powtarzających się krwotoków płucnych, jeżeli nie można z jakichkolwiek powodów zastosować dla zatamowania krwotoku odmy opłucnej. Niekiedy wszakże krwotoki płucne pojawiają się dopiero po wyrwaniu nerwu przeponowego wskutek biernego przekrwienia w uciśniętej części płuca. Wyrwanie nerwu przeponowego może być w przypadkach jam gruźliczych skuteczne, jeżeli jama jest niewielka i jest otoczona zdrową tkanką płucną. Jamy o ścianach twardych oraz otoczone rozległym naciekiem zapalnym okołoogniskowym mogą nie zapadać się po wyrwaniu nerwu przeponowego, nawet mimo wysokiego ustawienia przepony . Jak wykazują badania rentgenokimograficzne, wysokie ustawienie przepony nie zawsze jest połączone z jej unieruchomieniem, gdyż pomimo wyrwania nerwu przeponowego przepona może wykonywać nadal ruchy czynne albo bierne, zwane paradoksalnymi. W takich przypadkach duże jamy o twardych ścianach, usadowione w górnym płacie, mogą nie tylko pozostawać nadal nieuciśnięte, ale niekiedy poruszają się, jak to stwierdzają badania rentgenokimograficzne, z ruchami żeber oraz przepony, tak iż cel wyrwania nerwu przeponowego nie zostaje osiągnięty. Wyrwanie nerwu przeponowego stosuje się także jako metodę leczniczą uzupełniającą w rozszerzeniach oskrzeli, usadowionych w pobliżu przepony, w przypadkach ropnia dolnego płata płuca, trudno gojącej się zgorzeli płuca oraz dużej rozedmy płuc u osoby młodej ze sztywną klatką piersiową. [przypisy: forum kulturystyczne, kursy fizjoterapia, rehabilitacja kregoslupa ]