Choroba Alzheimera.

Poza zaburzeniami afatycznymi stwierdza się agnozję: chorzy nie rozpoznają przedmiotów codziennego użytku ani dobrze im znanych osób z najbliższego otoczenia, nie rozpoznaną też trafnie strony prawej i lewej ani ułożenia własnych kończyn (autotopagnozja). Zależy to od zmian w zakręcie kątowym (gyrus angularis) i w rowku międzyciemieniowym (sulcus interparietalis). Objawy te bywają zmienne i niewyraźne w porównaniu z zaburzeniami ogniskowymi pochodzącymi z tychże okolic, dlatego nadano im nazwę zamazanych objawów ogniskowych. W miarę jak pogłębiają się objawy zespołu psychoorganicznego, chorzy stopniowo zatracają poczucie choroby, jednakże jeszcze długi czas mogą mieć zachowaną uczuciowość wyższą i zachowywać się bez zarzutu. Z czasem otępienie zwiększa się, pojawia się dezorientacja w miejscu i czasie, występuje skłonność do stereotypowych czynności, np. ruchów prania, tarcia. rąk, kręcenia pigułek, wycierania. przedmiotów, przewracania pościeli. Nawet wówczas jeszcze utrzymują chorzy zazwyczaj dobrą łączność uczuciową z otoczeniem, takt i uprzejmość. Zwiększającej się bezradności chorych towarzyszy wybitna euforia, czasem o cechach morii. Niekiedy przeważa jednak nastrój tępy. Czasem chorzy bywają drażliwi i skłonni do podnieceń, wówczas wymyślają w gniewie, przy czym objawy logokloniczne utrudniają im wypowiadanie się. Na rozgniewanego chorego można jednak łatwo wpłynąć uspokajająco i wywołać w nim wśród wyraźnej chwiejności uczuciowej rozrzewnienie lub rozweselenie. Gdy postępujące zniedołężnienie zmusi chorego do przebywania w łóżku, wystąpić mogą przykurcze. Balint (wg Opalskiego) opisał tzw. niezborność wzrokową (ataxia optica), polegającą na niemożności utrzymania pod kontrolą wzroku określonego kierunku ruchu kończyn, głównie górnych. W przebiegu choroby Alzheimera występują czasem napady udarowe z porażeniami i śpiączką, napady porażenia (paralityczne) szybko mijające oraz napady padaczkowe. Z innych objawów ruchowych zdarza się odruch ssania, ustawiczne żucie oraz grubofaliste drżenie rąk. Występuje też wzmożone napięcie mięśniowe, którego pochodzenie piramidalne nie zostało dowiedzione. Choroba jest nieuleczalna i prowadzi nieuchronnie do charłactwa oraz do zupełnego zniedołężnienia psychicznego. Śmierć występuje najczęściej po upływie 4-5 lat. Wyjątkowo tylko choroba trwa dłużej. Najczęstszym powikłaniem epigenetycznym bywa majaczenie. [przypisy: rehabilitacja kręgosłupa, fitamina, przeszczep chondrocytów ]
[więcej w: forum kulturystyka, wybielanie zębów przed i po, dermatolog od czego jest ]