PREZBIOFRENIA (PRESBYOPHRENIA).

PREZBIOFRENIA (PRESBYOPHRENIA), CZYLI STARCZY ZESPÓŁ KORSAKOWA. W mianownictwie panuje tutaj zamieszanie. Bleuler utożsamia prezbiofrenię z chorobą Alzheimera, nie widząc między tymi jednostkami innej różnicy, jak tylko wcześniejszy lub późniejszy wiek występowania. Przeważa jednak pogląd, że prezbiofrenia jest odmianą otępienia starczego z górującym w obrazie klinicznym zespołem Korsakowa. Stan cielesny chorego bywa tutaj stosunkowo dobry, chociaż nie zawsze. Ponieważ ubytki pamięciowe chory wypełnia konfabulacjami i czyni to z pewną swadą, odnosi się wrażenie pewnej świeżości życiowej. Wrażenie to pogłębia się dzięki zachowanej pobudliwości uczuciowej i nie naruszonej strukturze osobowości. Nastrój bywa czasem hipomaniakalny. W postaci tej, częściej niż w innych postaciach otępienia starczego, zdarza się względne wzmożenie popędu płciowego ze skłonnością do czynów nie rządnych w stosunku do nieletnich. Konfabulacje mają tutaj zazwyczaj dość umiarkowaną treść, daleką od fantastyczności alkoholicznego zespołu Korsakowa. Gurewicz słusznie uznaje pojęcie presbiofrenii za zbędne, a nazwę samą za nic nie mówiącą, nie znaczy ona bowiem nic więcej jak psychoza starcza. Starczy zespół Korsakowa nie jest więc osobną jednostką, lecz raczej odmianą otępienia starczego. Zespół ten z biegiem czasu zaciera się w obrazie klinicznym postępującego otępienia. OTĘPIENIE MIAŻDŻYCOWE (DEMENTIA ARTERIOSCLEROTICA). Miażdżyca naczyń mózgowych nabiera znaczenia psychiatrycznego wówczas, gdy proces ten dotknie w szerokiej mierze małych naczyń mózgowych. Dzieje się to w okresie przed starczym, ale czasem zmiany te występują późno. Nad etiologią i patogenezą miażdżycy naczyń, a także nad zmianami anatomopatologicznymi znamiennymi dla tego cierpienia, nie będziemy się tu zatrzymywali, gdyż są to rzeczy znane skądinąd. [podobne: rehabilitacja kręgosłupa, fitamina, przeszczep chondrocytów ]