Przeciecie miesni pochylych (Scalenotomia) Metode

Przecięcie mięśni pochyłych (Scalenotomia) Metodę polegającą na przecięciu mięśni pochyłych szyi u dalszych ich przyczepów polecili (w r. 1931) Gale i Midleton jako zabieg leczniczy sa- modzielny w gruźlicy płuc. Obecnie stosuje się ją także w skojarzeniu z wyrwaniem nerwu przeponowego, przecięciem nerwów międzyżebro- wych i z obu tymi metodami równocześnie. jako wskazania podaje się: 1. gruźlicę obu szczytów płucnych; skalentomin odosobniona oraz sko- jarzona z przecięciem 6-7 górnych nerwów międzyżebrowych nie usuwa w tym przypadku ruchów oddechowych podstawy płuc; 2. jako dodatkowy zabieg do wyrwania nerwu przeponowego w gru- źlicy jednego szczytu płucnego; 3. rozległą gruźlicę jednego płuca, jeżeli nie można z jakiejkolwiek przyczyny wykonać torakoplastyki; w tych przypadkach poleca się próbować skalenotomii z wyrwaniem nerwu przeponowego a nawet z przecięciem nerwów międzyżebrowych. Przecięcie mięśni pochyłych ma dawać najlepsze wyniki w przypad- kach jam gruźliczych, które są usadowione w szczycie płuc bardzo wy- soko, – powyżej górnego brzegu drugiego żebra i mają rozmiary średnie (o średnicy mniejszej niż 4 cm). W razie konieczności późniejszego za- stosowania torakoplastyki skalenotomia ułatwia ten zabieg, obniża bowiem pierwsze żebro. [patrz też: , Kabiny Sanitarne, rozstanie, krem neutrogena ]