Przecięcie mięśni pochyłych (Scalenotomia).

Przecięcie mięśni pochyłych (Scalenotomia). Metodę polegającą na przecięciu mięśni pochyłych szyi u dalszych ich przyczepów polecili (w r. 1931) Gale i Midleton jako zabieg leczniczy samodzielny w gruźlicy płuc. Obecnie stosuje się ją także w skojarzeniu z wyrwaniem nerwu przeponowego, przecięciem nerwów międzyżebrowych i z obu tymi metodami równocześnie, jako wskazania podaje się: 1. gruźlicę obu szczytów płucnych; skalentomin odosobniona oraz skojarzona z przecięciem 6-7 górnych nerwów międzyżebrowych nie usuwa w tym przypadku ruchów oddechowych podstawy płuc; 2. jako dodatkowy zabieg do wyrwania nerwu przeponowego w gruźlicy jednego szczytu płucnego; 3. rozległą gruźlicę jednego płuca, jeżeli nie można z jakiejkolwiek przyczyny wykonać torakoplastyki; w tych przypadkach poleca się próbować skalenotomii z wyrwaniem nerwu przeponowego a nawet z przecięciem nerwów międzyżebrowych. Przecięcie mięśni pochyłych ma dawać najlepsze wyniki w przypadkach jam gruźliczych, które są usadowione w szczycie płuc bardzo wysoko, powyżej górnego brzegu drugiego żebra i mają rozmiary średnie (o średnicy mniejszej niż 4 cm). W razie konieczności późniejszego zastosowania torakoplastyki skalenotomia ułatwia ten zabieg, obniża bowiem pierwsze żebro. [patrz też: hurtownia artykułów elektrycznych gdynia, maszyny pakujące, maszyny pakujące Wrocław ]