Terapia antycholinergiczna vs. OnabotulinumtoxinA na pilne nietrzymanie moczu AD 9

Jednak suchość w jamie ustnej nie była główną przyczyną wycofania leku – odkrycie podobne do tego w przeglądzie Cochrane a – co sugeruje, że rozdrażnienie spowodowane tym efektem ubocznym jest niewielkie. Obawialiśmy się, że skuteczność działania onabotulinum toksyny A może być przeciwdziała przez efekt uboczny zatrzymania moczu; zatrzymaliśmy poprzednio kontrolowaną placebo próbę onabotulinumoksynyA w dawce 200 U wcześniej, ponieważ wskaźnik zatrzymania moczu wynosił 43% .3 W obecnym badaniu wybraliśmy niższą dawkę onabotulinum toksyny A – 100 U, dawkę, która była z 18% ryzykiem zatrzymania moczu (zdefiniowanym jako objętość resztkowa po wydaleniu> 200 ml) i 11% ryzykiem okresowego cewnikowania w niedawnym badaniu ustalania dawki. [20] Obserwowaliśmy niższą częstość cewnikowania niż to, zgodnie z wcześniejszym ustaleniem kryteria w naszym badaniu. Jednak w obu grupach wykonano dodatkowe cewniki poza protokołem, być może częściowo dlatego, że ostrzegaliśmy uczestników o możliwości zatrzymania moczu. Nasze wyniki wskazują, że 100-U dawka onabotulinumtoxinA jest skuteczna i ma możliwe do opanowania działania niepożądane w tej populacji kobiet z nagłym nietrzymaniem moczu i bez znanych stanów neurologicznych. Konieczne są dalsze badania w celu ustalenia, czy wyższa dawka onabotulinowej toksyny A byłaby odpowiednia dla kobiet z nagłym nietrzymaniem moczu, które są bardziej nasilone niż u kobiet w naszym badaniu lub które są oporne na inne leczenie.
W badaniu Cochrane 19, które obejmowało 61 badań, średnie zmniejszenie częstości występowania nietrzymania moczu w trybie pilnym na dobę wahało się od 0,6 do 1,7 wśród osób otrzymujących leki antycholinergiczne i między 0,1 a 1,9 wśród osób otrzymujących placebo, z 0,54 mniejszą liczbą epizodów na dobę wśród uczestników przyjmowanie leków antycholinergicznych niż wśród otrzymujących placebo. Większa redukcja epizodów obserwowanych w obu grupach w naszym badaniu może wynikać z wyższej wyjściowej nasilenia w naszej populacji.
Wybraliśmy leki doustne do tej próby na podstawie kilku rozważań, w tym opcji zwiększania dawki początkowego leku i, w razie potrzeby, przejścia na drugi lek, który miał mechanizmy działania różne od pierwszego, ale który był podawany w w ten sam sposób (doustnie, raz dziennie). Solifenacyna jest względnie selektywnym antagonistą M3, a trospium ma nieselektywną aktywność muskarynową, ostatnio stała się dostępna w dawkowaniu raz dziennie i była związana z niskim odsetkiem suchości w jamie ustnej (8,7%) .6 Chociaż nie jest pewne, czy nasze wyniki są generalizowany na inne leki antycholinergiczne, przeglądy systematyczne zgłaszają niewiele klinicznie istotnych różnic pomiędzy obecnie dostępnymi lekami przeciwcholinergicznymi.2
Randomizowany, kontrolowany projekt, który obejmuje dwie aktywne grupy terapeutyczne i skuteczną procedurę podwójnie ślepej próby poprawia naszą zdolność do interpretowania naszego podstawowego porównania
[podobne: przeszczep chondrocytów, praktyka lekarzy rodzinnych, fitamina ]
[podobne: stomatolog w kamienicy gryfino, imbir a karmienie piersią, protezy zębowe cena ]