Wyrwanie nerwu przeponowego (Phrenicoexhaeresis s.

Wyrwanie nerwu przeponowego (Phrenicoexhaeresis s. phrenicectomia) Częstość zapalenia opłucnej w przebiegu odmy opłucnej leczniczej oraz niemożność otrzymania skutecznej odmy w pewnej Iiczbie przypad- ków gruźlicy płuc wskutek zrostów opłucnych nasunęły ria myśl zasto- sowanie w celu leczniczym sztucznie wywołanego porażenia przepony po stronie chorego płuca. Zastosowano ten zabieg pierwotnie do leczenia gruźlicy z jamami, usadowionymi w dolnym płacie jednego płuca, zwła- szcza w górno-tylnym odcinku tego plata, tu bowiem jamy trudno się goją w związku z ruchami oddechowymi przepony. Zniesienie ru- chów i uniesienie ku górze porażonej połowy przepony, zmniejszając napięcie chorego. płata płucnego i zapewniając mu spokój, miało sprzyjać zapadnięciu się jamy i gojeniu się zmiany gruźliczej przez zwłóknie- nie. Polecone w tym celu przecięcie nerwu przeponowego (Stilrtz w r. 1911) – phrenicotomia – okazało się często bezskuteczne wskutek istnienia dodatkowego nerwu przeponowego, czasami nawet silniej roz- winiętego niż główny pień, z którym on się łączy w klatce piersiowej. Przecięcie nerwu przeponowego nie daje w niektórych przypadkach pożądanego skutku także wskutek odradzania się (regeneratio) nerwu albo wskutek zachowania dolnych jego połączeń z nerwem współczuł- nym. Niepowodzenia te skłoniły Sauerbrucha (1913 r.) do zastąpienia przecięcia nerwu przeponowego przez jego wyrwanie. Jest to “phreni- coexhaeresis”. Mquer nazywa ten zabieg “phrenicectomia”. Technicznie metodę opisał dokładnie w r. 1922 Felix. Zabieg polega na zniszczeniu ile możności całkowitym nie tylko samego nerwu przeponowego, ale, także dolnych jego połączeń i nerwu przeponowego dodatkowego. Me- toda zdobyła wkrótce prawo obywatelstwa i wyrugowała zupełnie za- bieg przecięcia nerwu przeponowego. [więcej w: , ubranka dla niemowląt, masło shea, olej do włosów ]