ZABURZENIA PSYCHICZNE.

ZABURZENIA PSYCHICZNE W NIEKTÓRYCH ORGANICZNYCH CHOROBACH MÓZGU. PROCESY ŚCIEŚNIAJĄCE PRZESTRZEŃ ŚRÓDCZASZKOWĄ (GUZY). Sprawy chorobowe, które tu omówimy, leżą na pograniczu neurologii i psychiatrii. Każda organiczna sprawa mózgowa, choćby zasadniczo była natury tylko neurologicznej, a więc przebiegała bez zaburzeń psychicznych, może w pewnych warunkach nabrać znaczenia psychiatrycznego. Dzieje się to najczęściej w ten sposób, że już pierwotnie dochodzi do objawów psychoorganicznych. Zdarza się jednak, że zaburzenia psychiczne mają charakter powikłań wtórnych, epigenetycznych. W tym ostatnim wypadku obraz kliniczny wikłają psychozy czynnościowe, które pojawić się mogą w przebiegu różnych etiologicznie spraw chorobowych. Tego rodzaju powikłania utrudniają, a nie ułatwiają rozpoznanie. Przy guzach mózgu i jedna, i druga możliwość wchodzi w rachubę, ale tylko objawy zespołu psychoorganicznego mają dla nas znaczenie rozpoznawcze ze względu na swoją jednolitość patogenetyczną. Przy rozpoznawaniu procesów ścieśniających przestrzeń śródczaszkową musimy abstrahować od możliwych powikłań epigenetycznych i wyosobnić objawy psychoorganiczne, jedynie tylko przydatne rozpoznawczo. Często jesteśmy w tym położeniu, że musimy odczekać, aż minie majaczenie, zamroczenie czy jakikolwiek inny zespół psychotyczny czynnościowy. Dopiero wtedy możemy ocenić wartość rozpoznawczą objawów psychoorganicznych. Często udaje się nam jednak jeszcze w czasie trwania psychozy czynnościowej wikłającej sprawę podstawową rozgraniczyć nozograficzne obydwa rzędy objawów i ustalić, które przynależą niewątpliwie lub prawdopodobnie do zespołu psychoorganicznego. Tak np. zaburzenia pamięci lub dezorientacja stwierdzane w stanie pomrocznym nie uprawniają nas do rozpoznania zespołu psychoorganicznego. Mamy do tego prawo dopiero wówczas, gdy objawy te utrzymują się trwale po niewątpliwym przeminięciu zamroczenia. Są jednakże objawy (np. moria, o której poniżej będzie mowa) pozwalające na przypuszczenie sprawy organicznej w rodzaju guza mózgu nawet jeszcze w czasie trwania psychozy czynnościowej. Do procesów ścieśniających przestrzeń śródczaszkową zaliczamy wszystkie sprawy, które powodują powiększenie się ,zawartości jamy czaszki. Ponieważ czaszka jest twardym pudłem, dochodzi wskutek tego do wzmożenia ciśnienia śródczaszkowego. Wczesne rozpoznanie rozstrzyga w tych przypadkach o życiu i zdrowiu chorego. Przypadki te bardzo często dostają się w ręce psychiatrów, psychiatrzy muszą więc znać dobrze diagnostykę neurologiczno-psychiatryczną guzów mózgu. [patrz też: łóżka rehabilitacyjne, anatomia palpacyjna, żuraw warsztatowy ]